خط سوم

خیر و شرّ چیزهایی هستند در فهمِ ما، و نه در طبیعت. خیر و شرّ صرفاً ساخته‌‌وپرداخته‌ی خودِمان‌اند. قصدِ ما از ابداعِ آن‌ها تلاش برای فهمیدنِ واضحِ چیزها است... پرسش این است که خیر و شرّ به اشیایِ عقلی [Entia Rationis] تعلق دارند یا به اشیایِ واقعی [Entia Realia]؟ از آن‌جایی که خیر و شرّ صرفاً نسبت‌ هستند، بی‌تردید باید از اشیایِ عقلی باشند؛ چراکه ما چیزی را خیر نمی‌نامیم مگر در ارتباط با چیزی دیگر که خیر نیست یا برای‌ِمان نسبت به چیزهایِ دیگر سودی در بر ندارد. زمانی کسی را بد می‌نامیم که او را با انسانی دیگر (که از نظرِ ما بهتر است) مقایسه کرده باشیم. به همین طریق سیبی را بد می‌نامیم زیرا در قیاس با سیبِ خوب یا بهتر چنین است. هیچ چیز را نمی‌توان خوب نامید مگر اینکه چیزِ دیگری که آن را بد می‌نامیم وجود داشته باشد. بنابراین وقتی می‌گوییم چیزی خوب است، منظورِمان این است که این چیز با ایده‌ای کلی که از آن داریم تطابق دارد. اما چنانکه قبلاً نیز گفتیم، چیزها باید با ایده‌هایِ تکین‌ِشان (که ذات‌ِشان همواره ذاتی است کامل) مطابق باشند نه با ایده‌هایِ کلی (که اصلاً وجود ندارند)... بنابراین نه خیر، و نه شرّ؛ هیچ‌یک در طبیعت وجود ندارند. - #اسپینوزا در کتابِ #رساله_مختصره ، فصل اول، بخش دهم خط سوم...

تصور کنپناه برده به بالشت پرهزار بار هر بارکابوس سی‌مرغ می‌بیندمیپرد...ملکوتِ سپیدِ غارتصویرِ آخرین خوابِ پرنده...#مینامهرآفرینپی نوشت:از ورای کدام دریچه به جهان می‌نگری؟یک فیلتر ساده‌ی عینک، می‌تواند بر بازنمایی پیرامونت در نگاه تو تاثیرگذار باشد حالا تصور کن فیلترهای دیگر از جمله ثروت، نژاد، عقاید فریز شده در زمان و مکان و ... چگونه درک انسان را از واقعیت وجودی خویش و آفرینش دگرگون می‌سازد و با تحریف تعاریف به همه‌چیز و هرچیزی در جهت حفظ منافع سازندگان و آورندگان خاصش! سوی مشخصی می‌دهد.در هر صورت، ذات واقعیت تغییر نمی‌کند این نگاه توست که به هستی معنا و رنگ می‌بخشد یا جلوه‌های زشت و زیبا را از آن می‌سِتاند و این تو هستی که تصویری که در تصورات خود پرورده‌ای می‌توانی چنان با آب و تاب و رنگ و لعاب به خورد ذهن دیگران بدهی و تقدس ببخشی که وجهه‌ی قُدسی به خود بگیرد و یا دست به تخریب تداعی‌های دیگران در حوضچه‌ی تفکرات پیروانشان بزنی، با این‌حال، اقیانوسِ حقیقت، همیشه بکر و دست‌نخورده باقی می‌ماند و دنبال‌کنندگان در پی دنبال‌شوندگان از مسیر درک اسرار هستی، دورتر و دورتر می‌شوند...از کابوس این کشتی رویایی بیدار شو، وقت غواصی در برمودای عشق و دانش و آگاهی است... تن به طوفان بزن مسافر...#مینامهرآفرینبه قول شاعر (این بیت به مولانا، باباافضل کاشانی، شیخ محمود شبستری، نجم‌الدین رازی و اوحدالدین کرمانی) نسبت داده شده؛#بیرون ز تو نیست هرچه در عالم هست،درخود(از خود) بطلب هرآنچه خواهی که توییو به قول شمس تبریزی:#خداوند، ما را از #درون می‌نگرد... موضوعات مرتبط: تراوش های کوزه ی دل من(شعر، متن)، تراوش های کوزه ی دل من(کمی فلسفی، عرفانی) برچسب‌ها: شعرسپید, مینامهرآفرین (Why? خط سوم...